Huzur içinde Yat ;

Cefakar, Vefakar ve Muhteşem sevgili…

 

söz vermiştim kendime; yazı bile yazmayacaktım.

yazı yazmak da bir hırstan başka ne idi? 

burada namuslu insanlar arasında sakin, ölümü bekleyecektim; hırs, hiddet neme gerekti? yapamadım.

koştum tütüncüye, kalem kağıt aldım. oturdum. 

adanın tenha yollarında gezerken canım sıkılırsa küçük değnekler yontmak için cebimde taşıdığım çakımı çıkardım. 

kalemi yonttum. 

yonttuktan sonra tuttum öptüm. 

yazmasam deli olacaktım."

ben, yalnızlığı istemekle suçlanıp yalnızlığa mahkum edildim

"sen bana akıl fikir vermiştin

suç benim Rabb'im,

ben çuvalladım."

perdeyi aralayıp kendi yarandan bakıyorsun dünyaya, eskisi gibi acımıyor.

ve de..

asıl bu acıtıyor."
                                                                                          (alıntı )