AŞK ÜSTÜNE

Bir aşk için yapabileceğin her şeyi yaptığına
inanıyorsan ve buna rağmen hala yalnızsan, için rahat
olsun. Giden zaten gitmeyi kafasına koymuştur ve
yaptıkların onun dudağında hafif bir gülümseme
yaratmaktan başka hiçbir ise yaramayacaktır. Sen
kendini paralarken o her zaman bahaneler bulmaya
hazırdır. Hani ağzınla kus tutsan "Bu kusun kanadı
neden beyaz değil?" diye bir soruyla bile
karsılaşabilirsin. iki ucu keskin bıçaktır bu isin.
Yaptıklarınla değil yapmadıklarınla yargılanırsın her
zaman. Bu mahkemede hafifletici sebepler yoktur. İyi
halin cezanda indirim sağlamaz. Sen, "Ama senin için
sunu yaptım" derken o, "sunu yapmadın" diye cevap
verecektir. Ve ne söylesen karşılığında mutlaka başka
bir iddiayla karsılaşacaksındır.
Üzülme, sen askı yaşanması gerektiği gibi
yasadın. Özledin, içtin, ağladın, güldün, şarkılar
söyledin, düşündün, şiirler yazdın. "Peki o ne yaptı"
deme. Herkes kendinden sorumludur aşkta. Sen askını
doya doya yasarken o kendine engeller koyuyorsa bu
onun sorunu. Bir insan eksik yaşıyorsa, ve bu
eksikliği bildiği halde tamamlamak için uğraşmıyorsa
sen ne yapabilirsin ki onun için? Hayati ıskalama
lüksün yok senin. Onun varsa, bırak o lüksü sonuna
kadar yasasın.
Her zamanki gibi yaşayacaksın sen. "Acılara
tutunarak" yaşamayı öğreneli çok oldu. Hem ne olmuş
yani, yalnızlık o kadar da kötü bir şey değil. Sen
mutluluğu hiçbir zaman bir tek kişiye bağlamadın ki...
Epeydir eline almadığın kitaplar seni bekliyor. Kitap
okurken de mutlu oluyorsun unuttun mu? Kentin hiç
görmediğin sokaklarında gezip yeni yaşamlara tanık
olmak da keyif verecek sana. Yine içeceksin rakını
balığın yanında. Üstelik dilediğin kadar sarhoş olma
özgürlüğü de cabası....
Sen yüreğinin sesini dinleyenlerdensin ve
biliyorsun aslolan yürektir.Yürek sesi ne bilmeyenler,
ya da bilip de duymayanlar acıtsa da içini unutma;
yasadığın sürece o yürek var olacak seninle birlikte.
Sen yeter ki koru yüreğini ve yüreğinde taşıdığın
sevda duygusunu.
Elbet bitecek güneşe hasret günler. Ve o zaman
kutuplarda yetişen cılız ve minik bitkiler değil,
günesin çiçekleri dolduracak yüreğini...

Nazım Hikmet