Ve en çok
seni özledim ben.
Karşı
komşunun sokağa çıkacağı zamanı beklemeni.
Her teyzeyi
annen gibi sevmeni.
Sanki
ayıpmış gibi kimselere söylememeni.
Ve o
bisikleti ilk gördüğünde koşuşunu.
Yağmurlu
bir günde annenin elinden yediğin ekmeği.
Islanan
sokaklara bakıp duygulanmanı.
Yaz
akşamlarında oturduğun kaldırımı.
Seni bir
kez daha görmek isterdim...
Hiç
konuşmadan..
Kısa
pantolonlu siyah beyaz halini..
Bir lokma
boyunu..
Diz çöküp
yere sımsıkı...ama çok sıkı Sarılmak sana..
Gözyaşlarımı
omuzlarına bırakıp gitmek istiyorum şimdi
Sana kim
olduğumu söylemeden...arkama bakmadan
Ağladığımı
sana göstermeden
Seni çok
özledim
Ama çok
özledim
Çocukluğum!
!
CEYHUN YILMAZ
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder