31 Aralık 2011 Cumartesi

Ne Hayatı Önemse çıLgınca, Ne De Hafife aL Aptalca .. Onursuz birLikteLikLer Yerine, OnurLu bir yanLızLık Yaşa..


ama ben 3 yaşında bir çocuğum henüz
nasıl oluyor bu?
oluyor işte
...
kocaman bir kaybınız oluyor
ama aslında sandığınız kadar kocaman olmadığını anlıyorsunuz
gözünüzde büyüttüğünüz şeyler olduğunu görüyorsunuz
boşa yaşamışım diyorsunuz bunca zaman
ben doğdum evet
yeniden, yepyeni doğdum
insan olmak dışında
kul olmak dışında
tüm sıfatlarımdan sıyrıldım
tüm dünyevi hırslardan
ardı arkası gelmeyen isteklerden
hayattan hep bir şeyler isteyip
alamayınca bunu kendime dert etmekten kurtuldum
ve insan iki kere doğabiliyormuş şu hayatta
evet bu iyiliği yaptım kendime
mutlu olmak için büyük şeylerin peşinde koşmak yerine
sahip olduğum küçük şeylere tutundum
hayır hayır bu pollyannacılık oynamak değil
yine bütün duyguları ağlaya ağlaya yaşanacaksa ağlayarak
gülerek yaşanacaksa kahkahalar atarak yaşıyorum
yine eskisi gibi, en uç noktalarda
ama daha çok bilerek
daha çok öğrenerek
ve bunu bir aşka dönüştürerek hayatımda
her şeyin tadına bakmaya çalışarak
her güzel şeyi okuyarak, dinleyerek, paylaşarak
öğreterek elimden geldiğince
...

işte insanın mutlu olması için başka şeyleri değiştirmesi gerekmediğini öğrendim
bazen sadece dönüp kendinize bakmanız gerektiğini de.
insan 7 sinde neyse 70 inde de odur lafının koca bir yalan olduğunu öğrendim
değiştim çünkü
kimsenin kalbi kırılmasın diye içimde tuttuklarımı insanların yüzlerine pat diye söylemeyi öğrendim
sevmediğim şakaları yapan insanlara ''bunu yapma'' demeyi öğrendim
insanları etrafımda sadece istediğim kadar yakın tutmayı öğrendim
en sevdiklerimi her gün bıkmadan usanmadan
sarıp sarmalamayı
seviyorum demeyi öğrendim
sevmediklerime yürekten saygı duymayı
olduğu gibi kabullenmeyi onları 
ve bazen sevmeye çalışmak gerektiğini bile öğrendim
bilmediğim bir sürü huyum varmış
kimi iyi kimi kötü
bilmediğim bir sürü merakım varmış
yeteneğim
heveslerim
umutlarım varmış
eğer şimdi 3 yaşında değil de 25 yaşında olsaydım eğer
belki tüm bunları öğrenemeyecektim
öyle gelmiş, öyle gidecekti işte hayat
7imde neysem 70imde de o olacaktım
ama ben bir musibetten bir kaç yüz fayda sağladım kendime
şimdi o musibetin izlerini her geçen gün biraz daha silerken ruhumdan
yeniden doğmuş gibi hissediyorum bir yandan da
üç yaşındayım işte dedim ya
şimdi sorsa birileri bana
ne öğrendin dese şu hayatta
''keşfet kendini'' derdim onlara
ne olursa olsun mutlaka
eline geçen ilk fırsatta
hayat ne zaman sunarsa bu şansı sana
koyvermek yerine keşfetmeye bak derdim
çünkü bir insan aslında bir çok insan demek
çünkü kendini tanıdıkça seviyorsun 
kendini beğenmiş gibi değil
daha da mütevazi hem
öyle güzel bakıyorsun hayata
insanı seviyorsun
Allah'ı seviyorsun
büyük adımlar atıyorsun 
büyük yollar alıyorsun
dönüp baktığında en nefret ettiğin insanlara bile
gönlünden yol veriyorsun
bak sayemde bir iyilik yaptın şu evrene diyorsun
keyif alıyorsun






Hiç yorum yok: