6 Ekim 2011 Perşembe

AR-AF


Bir yavan hâldeyim, ne saklım saklı, ne bilinir gizim.. Bir boşluk ki dolmuyor içim, ne nâkışım nâkış, ne tamamdır bitiğim..Bir ürkek hâldeyim, ne sedâm duyulur, ne az olur sesim.. Araftayım, susuz; ne serabım serab, ne ab-ı içtiğim.. Bir bilinmez hâldeyim; ne bildiğim yalan, ne gerçek bildiğim. Bir yarım aklın kuyusunda ,öbür yarım aşk ın kuytusunda. cennet ve Cehennem arasında ucu sırattan geçen... bir uçurum kenarında Ârâfta.! Ârâfnda arasında "ar" ve "af" yarasında.

alıntıdır

Hiç yorum yok: